article, Uncategorized
ที่ฝังความรัก – ศรัทธา – ความทรงจำ
.
ตอนเขียนแบบล้านนาเทวาลัย เราแจ้งกับอาจารย์อดุลย์ตั้งแต่แรกเลย
ว่า ขออาณาเขตเล็กๆ สำหรับใช้ฝังอัฐิเรา ชิดอาณาเขตเทวาลัย ไม่ควรอยู่ในเขตเทวาลัย
.
เราสอนลูกทุกคนเสมอมาว่า ความตายเป็นปกติ
แม่เคยเสีย คุณตา – คุณยาย ต่อไปพวกเราก็ต้องเสียแม่
อย่าหอบกระดูกแม่ไปไหนเลย ให้พระแม่ธรณีไปเถอะ
ศรัทธาและความเป็นสุดท้ายของแม่อยู่ที่เทวาลัย ก็เอาไว้ตรงนั้น
.
อาจารย์อดุลย์ มองหน้าเรากับยอดไม่พูดสักคำ
.
แต่มุมหนึ่งของเทวาลัย ใกล้ลำธารบัวบานเต็มลำน้ำ มีสะพานโค้งทอดข้าม สะพานแทนสายรุ้ง ทอดจากพื้นดินสู่สวรรค์
เขตนั้นอยู่จุดหัวนอน “หอรินนิทรา”
ยามมีชีวิต เข้านอนใน หอรินนิทรา
ยามจากไป แค่เลื่อนเราลงมาฝังลงดิน
ตรงนั้นชิดกำแพงหอนอน มีซุ้มกุหลาบสีชมพูอ่อนจางเป็นสีขาว แทนนามปากกาแรกคือ “โรสลาเรน” และมีม้านั่งเก่าๆ แบบโบราณ ยอดสัญญาว่า จะปั้นรูปแม่กำลังนั่งอ่านหนังสือ และเจ้าน้องๆ เห็นพ้องว่า จะต้องมี “เจ้าโบ้” ตัวโปรดนั่งเสนอหน้าอยู่ด้วย
.
กับเรามีเทวดาองค์น้อยมีปีก
กำลังคุกเข่าเปิดหนังสืออ่าน
งานชิ้นนี้จะอยู่ตรงจุดฝังอัฐิเรา
บนหน้าหนังสือที่เปิดอยู่ จะจารนามปากกาทุกนามปากกาไว้
.
เราเตรียม “จุดพักผ่อนสุดท้าย” ของเราแล้ว
เหลือเพียงเราอยากได้ต้นศรีตรังอีกสักต้นเพราะดอกจะเป็นสีม่วงน้ำเงิน เช่นสีหมึกที่เราใช้เขียนต้นฉบับมาแล้ว 64 ปี
.
เราหา ศรีตรัง … หากมีผู้หาสิ่งที่วิเศษกว่านั้นมาให้
.
อาจารย์ด็อกเตอร์นคร พงษ์น้อย ผู้อำนวยการไร่แม่ฟ้าหลวง เชียงราย ท่านนำต้น Jacaranda จาก Queensland ออสเตรเลีย มาให้ถึงเทวาลัย ต้นไม้นี้ถิ่นกำเนิด (ต้นแม่) อยู่ในออสเตรเลีย ดอกสี Violet – Blue (ดูภาพวาดต้นแม่เอาแล้วกัน)
.
ส่งตรงจากออสเตรเลีย สู่กรุงเทพฯ อยู่ที่กรุงเทพฯ 7 วัน
แล้วขึ้นเครื่อง ลงเชียงราย พักอยู่ 2 วัน
วันที่ 3 อาจารย์นคร ใส่รถจากเชียงรายพร้อมคนปลูก
ท่านมายืนคุม ขุดหลุด ปลูกให้เองกับมือ ทันทีที่มาถึงเชียงใหม่
วันนั้น คือ วันเสาร์ที่ 21 มกราคม 2560
วันพิธี สตมวาร (100 วัน) พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9
เราทั้งหมดถือเป็นต้นไม้ ปลูกถวายวัน สตมวาร จุดที่เตรียมไว้
เรา “หมดสิทธิ์” ไปหาจุดของตัวเองใหม่
(คงแถวๆ .. ปลายพระบาทลงมา ก็เป็น .. ข้าทูลละอองธุลีพระบาทไง)
.
มืออาจารย์นครที่เปื้อนดิน ปรกสองข้าวหัวเราแล้วให้พร “ทุกอย่าง” ที่เตรียมไว้สมบูรณ์
.
ต่อไป … คนที่รักเราและเรารักจะมายืนตรงนี้
อาจจะถาม … ข้างล่างสบายไหม ?
เราจะตอบ …
… ที่นี่ เงียบสงบ เย็น ศานติ
ไส้เดือน กระซิบ ชวนคุยเล่น
รากหญ้า ห่ม กอดรัด ยามหนาวเย็น
ฝัน ถึงวัน โลดเต้น บนแผ่นดิน…
.
เราไม่ตาย ตราบพวกมาเยือน จำเราได้
เราไม่ตาย เพราะอักษร ยังกองเกลื่อน
เราไม่ตาย คนฝันถึง เราไม่เลื่อน
Under the Jacaranda จะเตือน
…..เราอยู่ข้างใต้นั้นไง ….